Złamanie kompresyjne kręgosłupa

Złamanie kompresyjne kręgosłupa występuje w wyniku zadziałania dużych sił ściskających. Zlokalizowane jest najczęściej w odcinku lędźwiowym – ze względu na dodatkową masę kręgów z wyższych segmentów.

Złamanie kompresyjne kręgosłupa – objawy

Głównym objawem złamania kompresyjnego kręgosłupa jest ból w miejscu złamania. Dolegliwości bólowe mogą promieniować do bioder, pośladków, ud. W zależności od rodzaju złamania i jego komplikacji mogą wystąpić objawy neuralne takie jak mrowienie, drętwienie, zaburzenia czucia, osłabienie siły mięśniowej w obrębie nóg, zaburzenia funkcji pęcherza moczowego i zwieraczy odbytu. Wymienione objawy mogą świadczyć o ucisku odłamu kostnego na rdzeń kręgowy lub korzenie nerwowe.

Złamanie kompresyjne kręgosłupa – przyczyny

Upadek – Do złamania kompresyjnego kręgosłupa najczęściej dochodzi podczas upadku na pośladki lub nogi w wyniku, którego powstają duże siły ściskające (kompresja).

Osteoporoza – Jedną z przyczyn złamań kompresyjnych kręgosłupa jest osteoporoza. W wyniku choroby dochodzi do osłabienia struktury kostnej kręgosłupa. Schorzenie dotyczy w przeważającej mierze ludzi w podeszłym wieku. U młodych dorosłych osteoporoza może być wynikiem przewlekłej farmakoterapii (sterydy, leki przeciwpadaczkowe) oraz niektórych chorób tarczycy, wątroby, nerek, jelit lub stawów.

Złamanie kompresyjne kręgosłupa – leczenie

Urazowe złamanie kręgosłupa

Jeśli po upadku występują uciążliwe dolegliwości bólowe należy zgłosić się do lekarza. Lekarz może zlecić wykonanie badań obrazowych (RTG, CT lub MRI). Leczenie złamania uzależnione jest od jego skali i komplikacji. Bardzo często tego typu urazy wymagają operacji stabilizującej odłamy kostne i złamany kręg w celu profilaktyki przemieszczeń w kierunku struktur nerwowych.

Zwyrodnieniowe złamania kompresyjne

W przypadku złamań o podłożu zwyrodnieniowym najczęściej należy zastosować odciążenie kręgosłupa w gorsecie stabilizującym. Najpopularniejszy w Polsce jest obecnie gorset typu Javeta. Bardzo często ten rodzaj terapii jest wystarczający do uzyskania zrostu kostnego.

W następnej fazie ważna jest terapia choroby podstawowej np. osteoporozy oraz dobrze prowadzona rehabilitacja w celu wzmocnienia systemu stabilizacji kręgosłupa. Pacjenci najczęściej przechodzą specjalny program ćwiczeń, które poza właściwościami stabilizującymi kręgosłup poprawiają odżywienie struktur kostnych i stawowych.