McKenzie
Mechanical Diagnosis and Therapy (MDT)
McKenzie biomechaniczna metoda diagnozowania i leczenia patologii kręgosłupa w szczególności dolegliwości związanych z krążkiem międzykręgowym. Metoda została opracowana w latach 50 ubiegłego stulecia przez nowozelandzkiego fizjoterapeutę Robina McKenzie.
McKenzie – sposób diagnostyki i terapii
opiera się na właściwościach biomechanicznych kręgosłupa i dokładnym zrozumieniu jego funkcjonowania. Istotą metody jest doskonała diagnostyka oraz system autoterapii.
W procesie leczniczym terapeuta ogranicza swoją rolę do funkcji przewodnika i instruktora podając pacjentowi wytyczne do autoterapii. Większość ciężaru jakościowego spoczywa na chorym, którego obowiązkiem jest przestrzeganie instrukcji i dokładne wsłuchiwanie się w sygnały organizmu aby szybko reagować na niepożądane zmiany.
Metoda w dużej mierze ma charakter edukacyjny. W przebiegu terapii chory dokładnie poznaje biomechaniczne aspekty organizmu oraz podłoże swoich dolegliwości. Dzięki zrozumieniu biomechanicznych zależności przyczynowo skutkowych i nabyciu umiejętności praktycznego wykorzystania tej wiedzy u chorych prowadzonych metodą McKenzie bardzo rzadko dochodzi do nawrotu dolegliwości.
Metoda McKenziego jest wykorzystywana głównie w terapii zmian w obrębie zdegenerowanych dysków. Ból w większości przypadków dyskopatii ma złożone podłoże i nie jest ograniczony wyłącznie do zdegenerowanych dysków. Dlatego aby leczenie zmian dyskopatycznych było bardziej skuteczne w terapii wykorzystujemy również inne metody leczenia m.in.: Terapię Manualną, Trening Funkcjonalny, Neuromobilzacje, Kinesiotaping. Dopiero kompleksowe zastosowanie wszystkich metod leczenia daje pożądane efekty przeciwbólowe i lecznicze.
