Konflikt rzepkowo-udowy (PFPS)
Konflikt rzepkowo-udowy jest to zespół bólowy stawu kolanowego o różnym stopniu nasilenia (od łagodnego do dużego). Podłożem bólu jest konflikt rzepki z kością udową w stawie rzepkowo-udowym.
Najbardziej narażone wystąpieniem urazu grupy to biegacze, rowerzyści, koszykarze i inne osoby znacznie obciążające stawy kolanowe.
Konflikt rzepkowo – udowy – jak powstaje
Patologia może powstać w procesie przewlekłych zmian przeciążeniowych lub w wyniku ostrego urazu. Zwykle prowadzi do niej zmiana nawyków treningowych – wzrost obciążeń takich jak czas treningu jego intensywność etc. Może to być również źle dopasowane lub nadmiernie zużyte obuwie, błędy techniczne wady posturalne – płaskostopie, koślawość lub szpotawość stawów skokowych i kolan itp.
Konflikt rzepkowo-udowy – objawy
Ból wywołują czynności wymagające zgięcia stawów kolanowych – siedzenie, chodzenie po schodach, bieganie etc.
Projekcja bólu może obejmować całą powierzchnię kolana lub ograniczać się do ograniczonej części np. z przodu stawu lub po bokach.
Konflikt rzepkowo-udowy – leczenie
Konflikt rzepkowo – udowy – Rehabilitacja
W terapii zespołu rzepkowo-udowego bardzo dobre efekty przynosi leczenie zachowawcze. Wyborem pierwszego rzutu są ćwiczenia. Możemy je podzielić pod kątem parametrów ruchowych:
- Rodzaj skurczu mięśniowego – koncentryczny, ekscentryczny, izotoniczny;
- Rodzaj aktywności stawowej – dynamiczna, statyczna;
- Kontrola ruchu – zamknięty lub otwarty łańcuch kinematyczny.
RICE
W ostrych stanach bólowych bardzo dobre rezultaty zachowawcze może przynosić okład z lodu. W tym celu należy postępować zgodnie z algorytmem RICE.
Kinesiotaping
Nie ma dowodów na pozytywny wpływ plastrowania na przebieg zespołu rzepkowo-udowego. Jednakże nie ma przeciwskazań do stosowania plastrów ich zastosowanie podlega indywidualnej decyzji terapeuty i w określonych przypadkach może być uzasadnione.
Zaopatrzenie ortopedyczne
Jedną z przyczyn wystąpienia konfliktu rzepkowo-udowego może być wada w obrębie stóp. Dobrą praktyką może się okazać wsparcie stopy i stawów skokowych wkładkami ortopedycznymi.
Inne techniki zachowawcze
Nie ma wymiernych dowodów wskazujących na powodzenie w terapii konfliktu rzepkowo-udowego akupunktury, fizykoterapii czy też terapii manualnej. Techniki te mogą wzbogacić ćwiczenia lecz nie należy ograniczać się do nich.
Farmakoterapia
NLPZ – niesteroidowe leki przeciwzapalne – doraźnie zmniejszają dolegliwości bólwe lecz bez odpowiednio wdrożonej terapii zachowawczej dolegliwości bólowe mogą wrócić w okresie do 3 miesięcy.
Leczenie chirurgiczne
Zwykle nie jest stosowane w terapii zespołu rzepkowo-udowego. Większość przypadków poddaje się fizjoterapii.
